walking down the streets with our high heels on

this sunday was supposed to be a lazy sunday. maarja, toen kwam sophie met het plan aan om gezellig mee te gaan met haar gezin in manhattan. want haar ouders zijn hier voor een weekje op bezoek! 's avonds heeerlijk gegeten in the boathouse in central park, met prachtig uitzicht op central park, een vijvertje en de wolkenkrabbers met alle lichtjes en gebouwen aan park avenue. verder de hele dag lekker door greenwich en soho gestruind. weer heerlijke italiaanse broodjes gegeten bij wat tegenwoordig sophie's en mijn stamcafe aan het worden is; el cantuccio. ze herkennen ons al --> ' aaaah, you brought your parents this time'. verder bestond de dag uit een stel dakloze alcohol en drugs verslaafden die niets liever wilden dan door ons op de foto gezet te worden. maakten een heel spontaan en leuk praatje, maar zodra ze doorhadden dat we geen geld aan ze gaven verdween hun leuke gedrag. hen hem nog een appel aangeboden, maarja, meneertje ondankbaar wilde dat niet eens aannemen.. 

ook heerlijk naar alle optredens van alle straatartiesten gekeken op washingston square. slangenmensen, zangers, bandje, comdie en acrobatiek, wat een talentjesss.ik voelde me trouwens wel echt een soort van echte new yorker toen ik alleen, op mijn sleehakjes, door de straten van greenwich liep, op zoek naar familie pelle. klein detail is misschien dat een echte new yorker niet eerst in de verkeerde metro zou stappen, daarna uitstapt op bleeker street. (wat opzich de goede straat was, maar dan ongeveer 15 blokken af van waar ik moest zijn) en en daarna weer achter komt dat in de straat waar ik moest zijn gewoon ook een metrostation was.voortaan toch maar weer met de taxi. maaar, het had wel wat, zo zie je nog eens plekken waar je anders niet komt. beetje jammer dat ik mijn wandelschoentjes niet aan had.. maar, soof en ik hadden beide deze fout gemaakt, en na de hele dag rondlopen konden we echt niet meer. op een gegeven moment voelde ik heel mijn voeten niet meer! wat toen wel weer gunstig was, want toen kon ik weer redelijk normaal lopen. (ik heb zelfs het stukje van het station tarrytown naar de campus gelopen!!! normaal neem ik altijd de taxi, maar omdat ik maar 1 dollar cash had, en dus 1 dollar te weinig had, besloot ik toch maar te gaan lopen..) voordeel is wel weer dat m'n stapelbedje die avond extra lekker lag.